تعطیلی شنبه ها از استحاله تا انحلال!

رمضانعلی سبحانی فر

تصویب شنبه ها از سوی مجلس شورای اسلامی  به عنوان روز تعطیل در چند روز گذشته واکنش های گسترده ای را از سوی جریان های سیاسی  و مذهبی به همراه داشته است. این مصوبه اگرچه سالهاست به عنوان یکی از درخواست های مهم بخش خصوصی و همچنین فعالان حوزه گردشگری، فرهنگی و سیاسی مطرح می شد، اما در حال حاضر با چرخشی سریع تغییر ماهیت داده و  جنبه ایدئولوژیک پیدا کرده است. حاج علی اکبری هم در خطبه های نماز جمعه تهران تصریح کرد که مصوبه تعطیلی شنبه‌ها باعث شد به جامعه مومنین بر خورد  و به شورای نگهبان فرصت دارد تا آن را حل و فصل کند. این مصوبه مخالفانی را نیز در مجلس داشت. البته این نوع واکنش ها چندان نیز غیرقابل پیش بینی نبوده است؛ چرا که قاعدتا  تعطیلی یک یا دو روز در هفته؛ در جامعه‌ای که حکومت ایدئولوژیک و دینی دارد، قابلیت این را دارد که تبدیل به مسئله‌ای سیاسی و ایدئولوژیک ‌شود و در نهایت بسیاری از ارتباطات آن کشور با سایر کشورهای جهان را دچار پیچیدگی و مشکل سازد. مثلاً گفته می‌شود در کشورهای مسلمان باید روز جمعه تعطیل باشد، در کشورهای مسیحی روز یکشنبه و در کشورهای یهودی روز شنبه و البته مشخص نیست که در کشورهایی با ادیان دیگر ممکن است جریان های مذهبی قائل به تعطیلی چه روزهای دیگری باشند. درحالی که در کشورهایی که قائل به جدایی مسائل سیاسی و ایدئولوژیک هستند این موضوع به آسانی تدبیر و برنامه‌ریزی شده است. در این خصوص ذکر چند نکته ضروری است.

اول آنکه آنچه امروز به عنوان تعطیلی روز شنبه به جای روز پنجشنبه مطرح است سالهای زیادی بر سر آن بحث شده ودر مجالس مختلف طرح  موضوع شده ولی به نتیجه نرسیده است. دلیل طرح چنین موضوعی در زمان های مختلف از سوی موافقین آن نشان از وجود یک خلاء و نیاز بوده است و قطعا اگر نیاز و ضرورتی نبود با مخالفت یک بار از سوی فردی یا اشخاصی موضوع منتفی می شد، اما آنچه ضرورت آن ایجاب کرده است که این طرح در مجالس مختلف مطرح شود صرفا بحث ارتباط اقتصادی نبوده است بلکه شاید مهمتر از مسئله اقتصادی هم می تواند مورد نظر باشد و آن  اینکه ایران یکی از 192 کشور جهان است و عضو سازمانها و نهادهای بین المللی بوده که طبیعتا نمی تواند جدا از قوانین  مقررات و روزهای کاری 192 کشور جهان قرار بگیرد. لذا در روزهای تعطیلی ( پنج شنبه وجمعه) که سازمانها و نهادهای بین المللی مشغول به کار و فعالیت و روز اداری آنهاست سازمانها و وزارتخانه ها و مدیران ما در تعطیلی بسر می برند، اگر کاری و مورد اداری که کم نخواهد بود به ضرورت ایجاب کند که تماس با متولی امر گرفته شود و پاسخی داده شود چگونه این ارتباط برقرار می شود واز طرفی جلساتی که باید ایران حضورا شرکت در چنین مجامعی داشته باشد باید مدیر و کارشناس مربوطه حتما شرکت کند و یک روز تعطیلی را به عنوان روز کاری محاسبه نماید.

نکته دوم اینکه در اکثر کشورها سفارتخانه ها و رایزنهای فرهنگی، اقتصادی و نظامی ایران مشغول به کار هستند و باید هماهنگی های لازم را با تهران با دستگاه مربوطه داشته باشند. با توجه به اینکه سه روز در هفته را نمی توانند ارتباط برقرار کنند قطعا اختلال و ضرر و زیان فراوانی را کشور متحمل می شود.

نکته سوم اینکه علاوه بر روابط دستگاه های دولتی با دستگاه های دولتی و عمومی کشورهای مقابل، مردم  بلحاظ روابط تجاری و اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و گردشگری با مردم و دستگاهای  کشورهای مقابل نیز مشکلات  قابل توجهی روبرو می باشند و  به دلیل این قطع ارتباط خسارات زیادی به کشور و مردم وارد می شود و اما در مقابل آنچه در استدلال مخالفین مشاهده می شود رنگ اعتقادی و مذهبی داده می شود که در جایی از احادیث و روایات و موازین شرعی نهی نشده است بلکه یک رویه که به عرف تبدیل شده و آن هم به قانون و این امر اگر تغییر یابد خسارتی را برای مردم و کشور به دنبال نخواهد داشت.